ต้าเหยิน เบตง

ชีพจรลงใต้ 

กินอาหารปักษ์ใต้ที่นครศรีธรรมราชและหาดใหญ่

สัปดาห์ที่ผ่านมา มีอาการชีพจรลงใต้ โดยต้องเดินทางไปจังหวัดนครศรีธรรมราช และสงขลา  วันที่เดินทางต้องออกจากกรุงเทพแต่เช้าตรู่  ขณะเครื่องบินมุ่งลงใต้ พระอาทิตย์ก็ขึ้นมาพอดี  รู้สึกเหมือนมีแสงนุ่มๆมาแทงตา หันไปก็พบกับภาพที่สวยงามเยี่ยงนี้

ขึ้นหัวเรื่องว่า ต้าเหยิน เบตง ซึ่งเป็นร้านที่ถูกใจมากในทริปนี้  แต่ขอเก็บไว้หลังสุด  เพราะก่อนจะถึงร้านนี้ เราต้องผ่านด่านไปอีกหลายร้านจ้า

ทันทีที่ลงจากเครื่องบิน น้องๆก็มารับไปทานอาหารเช้า เราไปที่ร้าน " โกปี้ " 

ซึ่งเป็นร้านกาแฟดั้งเดิมของเมืองนี้ 

ปัจจุบัน รุ่นลูกมาทำใหม่สวยงามทันสมัย แต่ก็ยังนำของเก่ารุ่นพ่อแม่มาตกแต่งร้านดูเก๋ไก๋ไปอีกแบบ

อาหารจานแรกที่น้องๆแนะนำคือข้าวมัน หน้าแกงต่างๆ มีทั้งแกงไก่ หมู ปลา และกุ้ง ปกติแล้วไม่ค่อยชอบทานอาหารคาวตอนเช้า แต่ความที่อยากลองชิม จึงสั่งข้าวมันแกงกุ้งมาลอง ซึ่งก็แปลกดีตรงที่ข้าวมันเป็นข้าวที่หุงด้วยกระทิ ราดแกงเผ็ดใส่เครื่องเทศคล้ายแกงแขก แต่รสเผ็ดแบบปักษ์ใต้  แถมมีไข่ดาวแปะแถมมาอีกด้วย จานนี้ทานไม่หมด แต่มีคนช่วยกำจัดต่อให้

ตอนที่เดินเข้ามาในร้าน เห็นโถใส่ข้าวเหนียวสีต่างๆหลายโถ  อดถามไม่ได้ว่า เขากินข้าวเหนียวกับอะไร
น้องจึงบอกว่า คนนครศรีธรรมราช จะทานข้าวเหนียวกับกาแฟเป็นอาหารเช้า

เราก็ทำหน้างงๆ เจ้าภาพรำคาญจึงสั่งข้าวเหนียวหน้าต่างๆมาให้ชิม ซึ่งก็มี หน้าปลา หน้าหมู หน้ากุ้ง หน้าสังขยา และหน้ากะฉีก อาหารจานนี้ถูกใจ เ้กือบหมดแน่ะ

น้องที่มาด้วย สั่งบะหมี่ขาหมูแห้ง  ลองแอบชิมดู อร่อยดี

อาหารที่เราสั่งอย่างเป็นทางการคือ บะกุ๊เต๋  ได้ข่าวว่าร้านนี้มีชื่อเีสียงมาก  เช้าๆอย่างนี้ได้ซดอะไรร้อนๆก็ชื่นใจดี บะกุ๊เต๋ ร้านนี้ทำรสจัดสำหรับคนไทย จึงต่างจากบะกุ๊เต๋ ที่สิงคโปร์
นี่ขนาดอาหารเช้านะ หลายขนานเหลือเกิน

มื้อกลางวันของเมืองนครฯ เจ้าถิ่นพาไปที่ร้าน " วังเดิม" อยู่แถวหน้าศาลากลาง

ร้านนี้เป็นร้านอาหารไทยปักษ์ใต้  อาหารที่สั่งมาจึงเป็นอาหารรสจัดเกือบทุกจาน
เริ่มด้วยน้ำพริกกุ้ง ซึ่งสำหรับเราแล้ว เพียงแค่แตะปลายลิ้น ก็เผ็ดขึ้นสมองแล้ว
แต่สำหรับเจ้าถิ่น ไม่มีใครรู้สึกเผ็ดเลย

จานที่สองนี่ แปลกตามาก เป็นแกงเหลืองหรือแกงส้มปลากับมังคุด
เขาใช้มังคุดแก่ที่หวานกรอบอมเปรี้ยวนิดๆ มาฝานใส่ลงไปในแกง
อร่อยสุดๆ แต่มันเผ็ดอ่ะ

อาหารทานเล่น ยำถั่วพู กลมกล่อมและจัดจ้านมาก

จานนี้เป็นของเด่นของทางร้าน ซึ่งทุกคนชอบกันมาก ผัดสะตอกับกุ้งสด

อาหารแก้เผ็ด ทอดมันกุ้ง มาช่วยชีวิตไว้

ผัดยอดฟักแม๊ว อร่อยจัดมาก

ขณะนั่งทานข้าว เห็นแม่ค้าแบกถาด มังคุดเสียบไม้มาขาย จึงรีบบอกน้องให้เรียกซื้อมาทานเป็นของหวาน มาเมืองนครคราวนี้โชคดีได้ทานมังคุดแก่เสียบไม้ คนเดียว 6 ไม้

มังคุดแบบนี้เรียกว่า มังคุดแก่ ( มังคุดอ่อน เป็นมังคุดที่ยังไม่มีเนื้อ
ส่วนมังคุดที่นำมาขายเป็นผลไม้ เรียกมังคุดสุก  ซึ่งราคาจะถูกกว่ามังคุดแก่มาก )

เสร็จธุระที่นครศรีธรรมราช ก็เดินทางต่อไปหาดใหญ่
อาหารเย็นเป็นร้านข้าวต้มร้านเก่าที่ชื่นชอบ
และเคยนำรูปมาให้ชมแล้วเลยไม่ถ่ายรูปมา


เรามาทานอาหารเช้าแบบบ้านๆกันดีกว่า
ร้านนี้เป็นร้านอาหารเช้าแบบติ่มซำ ชื่อร้านกุ๊กชัย
ช่วงเช้าอย่างนี้ลูกค้าแน่นร้านเลย ส่วนใหญ่เป็นคนหาดใหญ่
ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวเท่าใดนัก

ในตู้แช่หน้าร้าน จะมีอาหารติ่มซำจานเล็กแช่ไว้ให้ลูกค้าเลือกมากมาย

ที่จัดเป็นซึ้งแล้วก็มาก เลือกตามใจชอบ

เสร็จแล้วทางร้านก็จะยกไปนึ่งให้ ใครสั่งมาก ก็แถวสูงหน่อย

เราสั่งมา 10 อย่าง วันนี้ไม่ได้สั่งบากุ๊เต๋ เพราะเบื่อแล้ว
อร่อยทุกอย่าง โดยเฉพาะข้าวเหนียวที่ทานกับซี่โครงหมูนึ่ง
ชอบเป็นพิเศษ

ร้านนี้แปลก ที่เขาจะมีผักสดให้ทุกโต๊ะ ตอนแรกนึกว่าทานกับบากุ๊เต๋
แต่ความจริงแล้ว เขาทานแกล้มกับติ่มซำ แบบใต้แท้ๆเลย

เตรื่องดื่ม ก็ต้องเป็นโกปี้ ตามระเบียบ

มาคราวนี้ ทำงานยังไม่หนักหนามาก
แต่เรื่องรับประทานนี่ซิ หนักหนายิ่งนัก
มื้อเช้ายังไม่ทันย่อย ก็ถึงเวลามื้อกลางวันอีกแล้ว
พรรคพวกพาไปร้าน ต้าเหยิน เบตง
ช่วงไปถึงคนเต็มร้านแล้ว เป็นคนมาเลเซีย สิงค์โปร ทั้งนั้น
ไม่มีที่นั่งเหลือเลย แต่ด้วยความเกรงใจ
เจ้าของร้านจึงรีบกางโต๊ะในมุมเล็กๆให้
เรียกว่าไม่มีเส้นคงไม่ได้กิน

ร้านนี้มีชื่อเรื่องไก่ ก็ชื่อร้านก็บอกแล้วว่า มาจากเบตง จึงมีไก่สับที่อร่อยมาก
ไก่ร้านนี้เนื้อไก่คล้ายของไหหลำเนื้อกรอบอร่อยไม่เละ
เหมือนไก่สิงคโปร แต่ราดน้ำซีอิ้วคล้ายกัน (ซีอิ้วเข้มกว่าสิงคโปร)

จานนี้เขาสั่งผักมาจากเบตง เรียกว่าผักน้ำ นำมาผัดเฉยๆหวานอร่อยดี

ที่ชอบมากคือ หมี่เบตงราดหน้า หมี่แบบนี้มี2 ประเภท
เป็นแบบผัดแห้งกับราดหน้า คราวหน้าจะไปลองแบบผัดแห้งสักหน่อย

จานที่ประทับใจอีกจานคือ ถั่วเจี๋ยน เป็นถั่วฝักยาวพันธุ์เบตง ที่อวบอ้วนมาก
ผัดกับกระเทียมใส่กุ้งแห้ง อร่อยสุดๆ คนที่ไปด้วยบอกว่าเคยใช้ถั่วบ้านเราผัด
ออกมาไม่เหมือนเลย ต้องใช้ถั่วของเขาจึงจะกรอยนุ่มอร่อยเยี่ยงนี้

เวลาทานอาหารจีน ที่ขาดไม่ได้คือเต้าหู้ วันนี้สั่งเต้าหู้ทรงเครื่องมา
เครื่องใหญ่จริงๆอร่อยดี

คนสั่ง ตั้งใจสั่งปลาจีนนึ่งซีอิ้ว  แต่วันนี้ทางร้านบอกว่าคนเลี้ยงปลาที่เบตง
ไม่ส่งปลามาให้ เราจึงต้องใช้ปลาเก๋าแทน ซึ่งก็ไม่ผิดหวังเพราะอร่อยอยู่แล้ว

ได้ยินเสียงโต๊ะข้างๆถามถึงขาหมูต้มดำ พยายามฟังว่าชื่ออะไรกันแน่
เพราะคนถามเป็นคนจีนที่พยายามพูดไทย  จึงถามเด็กเสริฟว่า คืออะไร
เด็กเสริฟ (พม่า) ก็ตอบว่า คามูส้มตำ
เราก็ยิ่งงงไปกันใหญ่ แต่ก็บอกว่าไอ้ที่ว่านั่นเอามาด้วยก็แล้วกัน
ในที่สุดก็ออกมาเป็นชามนี้ เป็นขาหมูที่ดีมาก เพราะไขมันน้อย
ต้มมาในน้ำซุปสีดำซึ่งคงเป็นน้ำผสมซีอิ้ว มีรสเปรี้ยวคล้ายมีมะนาวดองอยู่
และก็เผ็ดด้วยขิงอ่อนที่ผ่านเป็นแผ่นต้มจนนิ่ม
เราทานเนื้อหมูควบกับขิงอ่อน ซดน้ำซุปตามไป มีรสเปรี้ยวหวานคล้ายต้มส้ม
แต่หอมมะนาวดองมาก ทานกันจนหมดด้วยความอร่อย
หมดแล้วก็ยังไม่ทราบแน่ว่าอาหารจานนี้ชื่ออะไร หากจับจากรสชาติ
น่าจะชื่อ ขาหมูต้มยำนะ
สรุป... อาหารร้านต้าเหยินนี้ สุดๆไปเลย กำลังสงสัยว่าไปคราวหน้าจะมีที่นั่งไหมหนอ

หลังจากอิ่มหนำสำราญกันดีแล้ว ก็ต้องรีบบึ่งไปสนามบิน เพราะใกล้เวลาเครื่องออก
พอมีเวลานิดหน่อยจึงขอจิบกาแฟ แกล้ม ทีรามิสุ แก้อยากสักนิด

ขณะนั่งจิบ พรรคพวกที่มาส่งหิ้วถุงใส่กล่องอาหารที่มัดกันกลิ่นอย่างดีมาให้
ความที่อิ่มแทบจุกตายก็รับไว้อย่างเสียไม่ได้
ด้วยความอิ่มมาก ตั้งใจจะไม่ทานอะไรอีกแล้วในวันนี้

เมื่อถึงบ้าน ช่วงเย็นเปิดกล่องออกดู
อุแม่เจ้า...ข้าวหมกไก่เจ้าอร่อยสุดของหาดใหญ่

เห็นแล้วต้องรีบคว้าโทรศัพท์ โทรฯ..กลับไปถามคนให้....
ว่า ....นี่จะฆ่ากันให้ตายรึไง..... วันนี้อิ่มแทบท้องแตกแล้ว !!!
ฝากไว้ก่อนเถอะ ข้าวหมกไก่ ฮึ่ม....